na nic wielkiego nie czekam.
Dobrze mi nie wychodzić z domu,
rankiem po pieczywo przemknę po kryjomu,
zamaskowana szczelnie, wrócę dzielnie.
Dziś niedziela,
grzechu nie ma gdy się do kościoła nie pokuśtyka,
rekolekcji nie zaliczy, palmy nie poświęci,
spowiedzi nie zaliczy.
Człek się mniej zmęczy,
jedynie w tv mszę oglądajac.
Palm mam kilkanaście, poświęconych,
do śmietnika nie wyrzuconych,
spalić nie mam gdzie,
z suszków zrobione, kolorowe są,
co roku odkurzam, wysoko stoją na regale
i jak nowe wyglądają.
Ogródek parapetowy mnie cieszy,
a tam stokrotki i pelargonie sobie kwitną.
Tak w marcu wyglądały, ale nie wręczyłam, gdyż impreza odwołana była.
Na zewnątrz trzeba je wystawić, ale jeszcze mrozy maja być,
to się wstrzymuję.
Jęczmień posiałam, sprawdzam czy jeszcze wykiełkuje,
gdyż słód w ub roku robiłam i piwo.
Może sie uda i mocy kiełkowania nie stracił i tak resztę nasion spożytkuje.
Rzeżuchy nie mam i pewnie w tym roku nie posieję,
gdyż dalej niż do spożywczaka nie wychodzę.
Szczypiorek też mam w mym ogródku parapetowym,
bezpieczny, własny do jajek świątecznych będzie.
Szyby przetrę, firany zmienię,
jaśniej się zrobi.
Gości ani wspólnego śniadania nie będzie,
ileż roboty i stresu mi odpada!
Ja na to wszystko już sił nie mam,
na te tradycje, święconki i inne wymysły.
Droga krzyżowa jednak w tym roku cały świat dopadła
i niejeden na kolanach by ja przechodził,
by tylko nie zachorować lub wyzdrowieć.
Moje emeryckie życie, jest mało mobilne,
od lat w domciu siedzę, ze wzgledu na choroby i niemoc wszelaką.
No ale młodzi, którym nagle tak przyszło w zamknięciu siedzieć?
nie wytrzymują, wymyślają różne rzeczy, nawet ciekawe,
podziwiam ich cierpliwość i kreatywność.
Cały świat z domu nie wychodzi,
"Restez a la maison" hasło we francuskiej tv stale widzę.
Mam co robić, ale nie wyliczę, szkoda czasu na takie pisanie.
Słoneczko wyszło, niech wirusowi korone wypali.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
udostępnij wszystkie