W sercu maj?

Na starość, ważniejszy duch niż ciało,

 mądrości takie mi się słyszało.

 Gdy włos siwieje, a ciało mdleje,

to się dziadzieje, już nie poszaleje.

 Ucieka sprawność, 

włazi bezradność i brak sił,

by jeszcze cokolwiek się chciało.

 

Rozmyślam sobie, ja od 10 lat seniorka,

odkąd wydali kartę do carrefourka,

(taką się poczułam, nie wiedziałam, że to od 60 lat,

ta godność przysługuje)

Seniorów, posuniętych w latach,

pięknych widzę  na plakatach,

po różnych plastycznych operacjach,

zadbaniach, ustawieniach, fryzjerach,

aż dech mi zapiera.

 Oni ile tylko mają  tchu,

 trzecie zęby wyszczerzają w sztucznym uśmiechu.

W rzeczywistości, każda seniorka,

potrzebuje jakiegoś doktorka.

*

Obserwuję, że  maj jest na dworze,

energia siłą tryska w  przyrodzie.

Tak automatycznie to się dzieje,

bez wysiłku, bez trudu,

 soki płyną w starych drzewach,

z radością każdy ptaszek śpiewa,

rośnie i kwitnie co tylko  może,

a mnie przyciąga jedynie łoże.

*

Potrzebuję się nagłowić,

co by z tym brakiem sił zrobić.

Usilnie szukam na to ratunku,

byle tylko nie w trunku.

~~

Fasolę białą namoczyłam, urośnie przez noc, w niej jest samoistna siła.

Gołąbki planowałam, ale ta młoda kapusta za mała.

Jakaś fasolowa  będzie biała z białymi warzywami i zielonymi nowalijkami.