O sole mio

 Twoja twarz jak słonko na niebie,

gdy mi jej braknie, będę w gniewie.

Do tego minął rześki deszcz,

przeszyła mnie ekstaza i dreszcz.

Ponad wszystko, kocham ja Ciebie.

 *

Nie znającemu języka,

dam ja przytyka

[ke bella koza]

jaka duża koza

[O sole mio,]

słona  i żmija

i dalej podobnie gra muzyka😁

*

Wykonanie Dalidy z tekstem polskim:

 

 

Podobno najsłynniejsze wykonanie tego utworu:

I najstarsze, w wykonaniu Enrico Caruso:

Historia :"O sole mio" z Wikipedii:

 

’O sole mio (pol. „Moje słońce”) – pieśń neapolitańska napisana w 1898 roku^[1]. Autorem słów jest Giovanni Capurro, a muzyki – Eduardo Di Capua.

Kwestia autorstwa Eduardo di Capui została zakwestionowana w 2004, gdy sędzia z Turynu orzekł, że współautorem tej piosenki (oraz 18 innych piosenek di Capui) jest Alfredo Mazzucchi (1878–1972); tym samym piosenka „’O sole mio” została usunięta z publicznej domeny i objęta ochroną praw autorskich do 2042^[2].

Nagrywana zarówno przez śpiewaków operowych jak Jan Kiepura, Enrico Caruso, Mario Lanza czy Luciano Pavarotti (w tym wypadku zwykle jest śpiewana po neapolitańsku), jak i też przez wykonawców spod znaku muzyki pop, np. Bryana Adamsa, a zwłaszcza Elvisa Presleya pod tytułem „It’s Now or Never” (1960). W wersji rozrywkowej piosenka ta jest śpiewana w różnych językach. 

 

A ja bym była szczęśliwa, gdyby mi ktoś z rana zaśpiewał jak ten pan:

 

„Zmień swoje myślenie, a zmienisz swój świat”.

Norman Vincent Peale