Skasowałam kilka...

 

Śpiewał kiedyś Krzysztof Krawczyk:

...skasowałem  w życiu kilka bryk.

Ja zużyłam kilka ortez i kul,

 wylałam wiele łez, wiem co to ból.

No i tak  skończył się kiedyś, zwinności dryg.

*

Staw kolanowy, jest największym stawem człowieka.

Kiedyś o mało co kierowca mi go nie przejechał.

W 9 częściach kości były pęknięte,

 6 tygodni na wyciągu trzeba było spędzić,

plackiem na łóżku szpitalnym, leżeć by go uratować.

Kości się zrosły, jednak łożysko  kości biodrowej i piszczelowej

 nie jest sprawne, jak w stawie zdrowym.

"Chrupie" przy chodzeniu, na krótkie dystanse da radę,

 na dłuższe odległości, niestety ortezę i kule zabieram.

Staw jest niestabilny i lubi jęczeć po przeciążeniu,

podobny wymiar bólu jak rwa kulszowa.

Nawet mózg unerwiony, to odczuwa.

Dodatkowo kiedyś ze stołka spadłam, przy myciu okien

i w tej samej nodze, staw skokowy sobie uszkodziłam.

No i tak to wszystko wygląda.

Zaznaczam, że z tego tytułu,

żadnych przywilejów pieniężnych nie mam.

A do emerytury wcześniejszej o kuli doszłam

i to z pół etatu, gdyż mało dzieci w szkole było,

by mieć etat cały.

To ostatnie ortezy są, najstarszą wyrzuciłam,

 

gdyż bardzo zużyta była.

 

Co trzy lata przysługuje zniżka na nie.

Jednak niewiele pomaga,

jedynie ochrania,

by staw się nie rozleciał.

Te kule do dziś mam,

jedną matce kiedyś podarowałam,

a drugą sąsiadce,

ale mi i tak 

do końca życia wystarczą,

gdyż używam tylko na dłuższe, piesze dystanse.

 

Zdjęcia nocą robiłam, oświetlenie marne, ale chyba wszystko widać.

 Ciekawskich może zaspokoiłam,

by się wytłumaczyć z komentarzy  o pizzy.

Najważniejsze jest zdrowie a nie czysta kuchenka,

o którą mnie z błotem, zmieszała jakaś panienka. 

Nigdy w życiu, bym się tak nie odkryła,

ze swoja "lekką" niepełnosprawnością fizyczną,

gdyby nie ten jej komentarz.

*

 

*

Odwaga do Zmian

Dzień po dniu w Al-Anon II

na dzień: 19 stycznia

    Dzisiaj dążę do tego, by bardziej akceptować samego siebie, czuć się bardziej komfortowo we własnej skórze. Chociaż ważne jest rozpoznawanie własnych ograniczeń i błędów, tylko Siła Wyższa może je usunąć. Potępianie swoich niedoskonałości nigdy nie podnosi uznania należnego mojemu życiu ani nie pomaga mi bardziej siebie kochać. Być może pewnego dnia pozwolę, by to potępianie odeszło. Przyznam, że jestem na ścieżce duchowego samodoskonalenia się. Każdy drobny krok podjęty na tej ścieżce przybliża mnie do pełni życia, zdrowia i pogody ducha. Kiedy staję się niecierpliwy w stosunku do samego siebie, zbadam swoje oczekiwania. Być może oczekuję, że wyzdrowienie zdarzy się w jedną noc. Poświęcę dzisiaj czas, by uświadomić sobie swoje wysiłki i zaufam procesowi zawartemu w programie Al-Anon.

Przypomnienie na dziś

    Al-Anon to łagodny program zdrowienia. Będę pamiętać, by być dzisiaj wyrozumiałym wobec siebie, ufając, że wyzdrowienie nadejdzie.

„Dzisiaj mogę zaakceptować siebie takim, jaki jestem, ponieważ wiem, że cokolwiek się zdarzy, mam Siłę Wyższą i grupę ludzi, którzy i tak będą mnie kochać”.

... We wszystkich naszych sprawach 

~~~~

Barszcz czerwony z jajkami, zabielany śmietaną, pierogi ruskie, szarlotka.